Een beeldenschatkamer met ‘fotografisch allerlei van overal’, dat is Life is strange, een coproductie van Huis Marseille en nai010 uitgevers. Curator Rob Moorees putte voor dit wonderlijke boek uit de collectie Spaarnestad van het Nationaal Archief, meer bepaald uit het tijdschrift Het Leven. Hij lichtte er veelal anonieme foto’s uit die een dwarsdoorsnede van de twintigste eeuw bieden, zij het met de klemtoon op dramatische ongevallen, wonderbaarlijke verschijningen, opmerkelijke uitvindingen en andere bizarrerie.
De jury zwichtte vrijwel meteen voor het unieke beeldverhaal dat Moorees en vormgever Sybren Kuiper componeerden. Er schuilt een behendig en speels ritme in deze onaangetaste fotografische stroom. ‘Alsof je wandelt door een museum zonder bijschriften,’ liet een jurylid zich lucide ontvallen. De makers zorgden er namelijk voor dat je enige moeite moet doen om de tekstlegende bij de foto’s te achterhalen, door de staart van het boek gesloten te laten. Zo word je bijna verplicht om rustig te bladeren. ‘Je zit maar door te kijken.’ En: ‘Je moet je kennis loslaten en de beelden ondergaan,’ vulden andere juryleden aan.
Kortom, dit is een toonbeeld van een intelligent gemaakt ‘curated’ fotoboek. De tactiliteit en de compositie kloppen als een bus. Ook het ongelijk gevouwen covervouwblad is een pluspunt en de teksten van Maarten Asscher en Saskia Asser kregen op een bedaarde, onopdringerige manier een plaats. Als er dan toch even gemord moet worden: het enige storende element is de keuze voor een iets te witte papiersoort, waardoor de foto’s bij momenten te rood ogen.