Een tour de force, dat was het vaakst gehoorde compliment voor het prentenboek Schobbejacques en de 7 geiten. Merlijne Marell loodst de kijker mee naar ‘de fabelachtige wereld van vruchtbare rodekolen, spiedende rabarberbladeren en bijtende braamstruiken.’ We bevinden ons namelijk in de moestuin van Grootmoeder en haar geiten, waar plotseling een schurk opduikt. Een gegeven waar de illustrator wel mee uit de voeten kan. Het is vooreerst het kleurenpalet dat bijzonder geslaagd mag heten, met die diepe paarsige, oranje en groenige tinten. Ze wekken in combinatie een verbluffende, imaginaire wereld op. ‘Dit spreekt echt tot de verbeelding,’ luidde het unaniem. ‘Het is een ware krachttoer om deze houtsneden in waterloos offset weer te geven. Het is gewoonweg geweldig gedrukt.’ Alles klopt aan dit boek.
‘Alle drukkers zouden het willen drukken en niemand die het kan,’ merkte een jurylid schalks op. Ook de ‘halve’ band in linnen zie je tegenwoordig vaak, hier handmatig voorzien van een zeefdruk. In veel opzichten roept Schobbejacques en de 7 geiten herinneringen op aan ouderwetse Russische, ambachtelijk gemaakte kinderboeken.