De luister van het land toont een persoonlijke selectie uit Spaarnestad Photo, een archief met ruim elf miljoen pers- en documentaire foto’s uit de 20ste eeuw en daarvoor.

Wat meteen opvalt is de veelheid aan foto’s en het ontbreken van enige begeleidende tekst. De lezer moet het doen met onderschriften, maar ook die zijn spaarzaam; bij de meeste foto’s wordt volstaan met een nummer. Eén jurylid stoorde zich aan de weergave van de foto’s in kleuren die het boek categoriseren in hoofdstukken als Flora, Impressies of Artefacten. Anderen ervoeren dit juist als prettig. Het archief van Spaarnestad Photo bestaat grotendeels uit zwart-witfoto’s en het is gedurfd om deze foto’s te tonen in een pms-kleur, waardoor de foto’s in de ene categorie knalgroen zijn en in een andere donkerblauw. Juist die kleurindeling herinnert je aan wat je doet als je door zo’n groot archief gaat: selecteren.

Een aantal spreads wordt doorbroken door fictieve – want eroverheengedrukte – zwart-witpagina’s die een slag kleiner zijn, inclusief een eigen paginanummer. Na een tijdje heb je door dat er steeds één en dezelfde persoon in terugkomt. Het is de kunstenaar Koen Hauser, die zichzelf  in de foto’s heeft gephotoshopt.

Het is een fascinerend boekje dat door zijn willekeurig ogende fotoselectie en het ontbreken van chronologie blijft uitnodigen tot heen- en terugbladeren.