Het mini-boekje uit 2010 over het werk van Irma Boom werd na drie jaar herdrukt. Het formaat is ietsjes vergroot, er zijn 100 pagina’s bijgekomen, de lithografie is goeddeels overgedaan en de navigatie is veranderd – reden voor de wedstrijdleiding om deze nieuwe editie tot de jurering toe te laten. Intussen kreeg de mini- gezelschap van een deluxe maxi-editie op 8 maal de breedte, 64 maal de oppervlakte en 128 maal het volume van de mini-.

Deze getallen worden hier vermeld bij wijze van hommage aan Irma Boom, voor wie proportionering zo ongeveer de voornaamste preoccupatie vormt. Juist het voorhanden zijn van twee edities op extreem formaat bracht de jury ertoe ze beide uit te verkiezen. Het kleintje verduidelijkt de relatie tussen boek en postzegel, de megagrote die tussen boek en poster. Samen bieden ze volop stof tot nadenken over het boek en zijn proporties. Size matters.

In het miniboekje blijft de tekst gemakkelijk leesbaar en houden de beelden hun kracht. In de maxi-editie worden ook de tekstpagina’s posters; dat kon niet ieder jurylid pruimen.

Maar over de technische uitvoering van groot én klein was er unaniem lof. Zoals het bindwerk, ‘ge-wel-dig’, de schaduwen achter de beelden en de uitsparing onderin het doosje voor de mini-editie, waardoor je het boekje met één duim uit de omringende kreukelzones tevoorschijn drukt.