Het papieren literaire tijdschrift is in ons kleine taalgebied langzamerhand een soort dodo geworden. Helemaal bijzonder is het om een specimen aan te treffen dat zo gaaf is als Liter. Het vergt een enorme dosis toewijding om zo’n blad in de lucht te houden. Met de vormgever als lid van de redactie deelt ook de uitvoering van het blad in die toewijding.

Om kosten te besparen is voor een klein lettercorps gekozen, maar als flankerende maatregel is er goed gedoseerd witgebruik, zodat de leesbaarheid glorieus overeind blijft. Cursief, vet, voetnoten, verticale hoofdregels, de inspringing, de asterisk, alles is trefzeker ingezet. De jury sprak van hogeschooltypografie. Waar er beelden zijn, nemen die onbekrompen een volle pagina in beslag. Op het omslag laat de vormgever zien dat hij nog andere registers kan bespelen dan alleen dat van de typografische verfijning.