Koninklijke Tichelaar Makkum is een
eeuwenoud bedrijf dat de afzet van traditioneel aardewerk gestaag ziet
verminderen. De laatste vijftien jaar roeit het bedrijf tegen de stroom op door verbindingen te zoeken met ontwerpers en architecten. Het is vooral die recente geschiedenis die beschreven wordt in het voorliggende boek.

De bouwsteen van dit boek is in alle opzichten de pagina. Steeds staat een volle tekstpagina tegenover een paginavullend beeld. Het lezen van beeldbijschriften wordt actief
ontmoedigd, door verticale plaatsing in de boekrug, in een vijfpunts-achtige
letter. De plaatsing van tekst en beeld links en rechts wisselt per tekstbijdrage. De beelden verbinden heden en verleden, de Makkumer fabriek met gerealiseerde gevelbekledingen tot in New York en Singapore toe. Keramische traditie en vernieuwing decoreren de sneden van het boekblok.

De juryleden brachten enige tijd door met zich af te vragen waarom de teksten hen, in weerwil van hun kloekheid, niet tot lezen konden verleiden. Komt het omdat de boekenlezer, ondanks alle kranten en tijdschriften die hij tot zich neemt, in een boek toch altijd zijwit verwacht? Ook als het boek uiteenvalt in een groot aantal korte bijdragen die meestal niet in één adem achter elkaar gelezen worden? Hoe dan ook, als object en als bladerboek is dit een ‘lekker ding’ geworden, een heldere compositie met een kop, een romp en een staart.