Het Tropenmuseum in Amsterdam liet werk zien van Betsabeé Romero uit Mexico Stad. Zij verbindt auto’s en vooral autobanden met elementen uit de Mexicaanse volkskunst, haar manier om globalisering en identiteit aan de orde te stellen.
Liever dan haar werk in een museum te verschansen zoekt ze haar publiek op waar het al is. Zo iemand is geknipt voor het Tropenmuseum. Toegegeven, weer een museum. Maar ver over je eigen landsgrenzen werken de dingen nu eenmaal anders. De begeleidende publicatie doet in elk geval haar best om niet te kunstig over te komen. De jury vond dat streven geslaagd.
In het hart bevinden zich 80 kleurenpagina’s voor de beelden, op onpretentieus machinecoated. Zowel voor als achter 48 pagina’s voor de teksten, zwart en bruin op kringlooppapier. De teksten zijn vet en groot maar krijgen toch voldoende lucht. Steunillustraties en voetnoten in bruin zijn direct ter plekke aanwezig. De pagina’s met de Engelse vertaling onderscheiden zich door een bruin rasterpuntje. Kopregels en beeldbijschriften staan in een schrijfmachineletter en houden het boek bij elkaar. De verschoven tekst op het omslag werd ‘meteen al spannend’ gevonden. Het allergrootste in het boek zijn de paginacijfers. Dat had niet van alle juryleden gehoeven.