Tekenaar Gummbah en zijn broer hebben als hobby om omslagen en pagina’s van niet-bestaande boeken bij elkaar te fantaseren. Daarvan zijn er in Net niet verschenen boeken bijna honderd verzameld. Wie het morbide absurdisme van Gummbah kent en waardeert, zal zich over een merkwaardige hobby meer of minder niet verbazen. De jury verwelkomde het boek in ieder geval met instemmend gegrinnik.
Er is een scherp inzicht in de machinerie van het boek voor nodig om het zo consequent fout te kunnen doen. En inzicht in de machinerie van het boek, dat is toch precies wat de jury geacht wordt te signaleren? Nog nooit zoveel verschillende moirés bijelkaar gezien. En dan de afwasbare bandmaterialen of de rammelende lettertypen uit een Windows-pc. Ook voor iemand die de teksten de teksten laat valt er veel te genieten.
Eén jurylid had volstrekt geen waardering voor hoe het materiaal in het boek verwerkt was, maar kreeg de anderen niet mee. Voor hen hoorden het wezenloze machinecoated, de opzettelijk ongespecificeerde schutbladen en de over-ontworpen voetregels er helemaal bij. In een tijd van met hagel schietende uitgevers, printing on demand en e-books zouden net niet verschenen boeken wel eens een uitstervende soort kunnen blijken.