Soms ga je bij de beoordeling van een boek alleen al voor het onderwerp door de knieën. Neem de Subjective Atlas of Palestine. Welk land spreekt er meer tot de verbeelding dan Palestina! Niet in de laatste plaats door de constante stroom schrijnende beelden die we bijna dagelijks via de media tot ons krijgen. Ze staan voor een tragedie die sinds 1948 ons collectieve geweten gijzelt. Eigenlijk zijn we nauwelijks meer in staat ons een beeld te vormen over het dagelijks leven in Palestina.

Dat is nu precies het bijzondere van deze atlas, waarin de eenzijdige benadering van de westerse media ter discussie staat en tegelijkertijd een beeld wordt gegeven van de huidige staat waarin het land verkeert. We zien het leven van alledag, van het dagelijks brood tot de culturele, sociale en politieke agenda. Palestijnse kunstenaars, fotografen en ontwerpers geven een beeld van hun land dat informerend, confronterend maar vooral stimulerend is. Zoveel informatie in een bescheiden boekje waarvan het ontwerp bijna onzichtbaar is.

Geen grote gebaren of druktechnische hoogstandjes, daar gaat het hier niet om. Het in kwaliteit sterk wisselende beeldmateriaal krijgt een bijna vanzelfsprekende eenheid en samenhang door de sterke beeldredactie. De ruime witmarges zorgen voor een open karakter. Formaat en typografie zijn ingetogen maar allerminst vlak. De ronde hoeken en het feit dat de broodtekst in zacht grijs gedrukt is, benadrukken nog eens het vriendelijke karakter van dit ontwerp. Een bijzonder document dat met zachte stem een belangrijke boodschap brengt.