Douala in Kameroen behoort tot de jonge wereldsteden van de 21ste eeuw. Naar onze begrippen is het er heet, vol en vuil. Meer dan twee miljoen mensen knopen er de eindjes aan elkaar. In deze omgeving realiseert een organisatie genaamd doual’art al enige jaren kunstprojecten. Precair en moedig werk. Daar hoort intussen ook reflectie bij. Om zelf beter te worden en om anderen in de opgedane ervaringen te laten delen. Het boekje Douala in translation vormt een stap in dit reflectieproces. De jury had er veel waardering voor.
Het is een franjeloze pocket, met veel toewijding gemaakt. Het boekje ligt lekker in de hand. De afwisseling van groen tekstpapier met vier hoogglanzende kleurkaterns werkt blader-bevorderend. Uit de beelden van de stad is de armoede weggeselecteerd. In de tekst valt te lezen waarom dat gebeurd is. Namelijk om te voorkomen dat degene die zelf van armoede vrij is, niets anders meer ziet. Wie na het bladeren aan het lezen wil gaan, wordt op het groene papier voortreffelijk bediend met een halfvettige schreefletter. En om het af te ronden: de noten staan onderaan de pagina. Dat is in de Nederlandse boekcultuur anno 2008 een staaltje van rijkdom.