Vermoedelijk telt de wereld weinig uitgevers die het aandurven om een boek te laten verschijnen met een omslag dat leeg is. Met ‘leeg’ wordt in dit geval bedoeld: géén letters (zoals te doen gebruikelijk), géén plaatje (zoals te doen gebruikelijk). Nee, niets meer dan een streepjescode en een uitgeverslogootje op – ook dat nog eens! – een glansloos omslagkarton met een vale, onbestemde Sahara-kleur.

Het jonge uitgeefhuis Nieuw Amsterdam schrok niet terug voor het experiment. Het vertrouwde kennelijk op de kracht van een paar beproefde mechanismen die mensen nieuwsgierig maken.
Mechanisme 1: verstoor hetgeen gebruikelijk is.         
Mechanisme 2: houd achter wat de bedoeling is.         
Mechanisme 3: roep vragen op.
De aandacht van de jury werd in ieder geval getrokken.

Een laserkanon etste (in ruwe schreefkapitalen) NIEUWSGIERIGHEID op de lange snede van het boekblok. Zo staat er toch nog een titel op de buitenzijde van het boek!

En dan valt alles op zijn plaats.

Het lege omslag blijkt de omhulling te zijn van een onderhoudende en rijk geïllustreerde verhandeling over een al te menselijke eigenschap: te willen weten. Het boek is daarmee een origineel en opmerkelijk voorbeeld van een verstrengeling van inhoud en vorm.