‘’t Swingt als Paramaribo,’ is de eerste reactie van een van de juryleden na doorbladeren van dit boek. Het oogt als een vrolijk feest, in felle fluortinten gedrukt, een katern met gekleurd papier in het midden; de zon en warmte komen je tegemoet.

Het boek laat de samenwerking van de Gerrit Rietveld Academie met de Nola Hatterman Art Academy in Paramaribo tussen 2006 en 2013 zien. Zo’n boek met projectpresentaties, docentenstatements, contextfoto’s en citaten van studenten kan al gauw lijden aan het zootje ongeregeld dat de ontwerper ‘aan elkaar moet plakken’. In dit geval is dat tamelijk letterlijk opgevat: de verschillende onderdelen worden met gedrukte banden, als een soort tape, aan elkaar ‘gelijmd’. Die banden zijn ook terug te zien in de tekstkolommen die kriskras over de bladzijden gestrooid zijn – niet altijd even leesbaar, maar het gaat om relatief korte teksten. 

Ook het omslag van een pastelkleurig karton is van felrode banden in zeefdruk voorzien. We zien twee verschillende edities, met afwijkende kleuren omslagkarton en een andere kleur voor het katern gekleurd papier binnenin. Dat ‘zootje ongeregeld’ is in dit geval samengesmeed tot een zwierig, wild eerbetoon aan een mooie transatlantische samenwerking. ‘Kon makandra’ in Sranantongo betekent zoveel als ‘bij elkaar komen’. Dit bonte boek smaakt naar meer van zulke cross-overs.