Architectuur is een onderwerp dat elk jaar flink onder de inzendingen is vertegenwoordigd. Het levert vaak boeken als stoeptegels op. Ze worden met inzet van veel energie gemaakt, met onnoemelijk veel tekeningen, kaarten en foto’s. En woorden natuurlijk, vaak heel veel woorden.
Het boek over C.B. van der Tak (1900–1977) richt zich voornamelijk op een gespecialiseerd publiek. Het biedt een uitputtende studie van ’s mans leven en bouwkunst. Van der Tak was voornamelijk actief in Amersfoort. Door een lidmaatschap van de NSB toont zijn carrière een lelijke cesuur. De auteurs laten geen detail onbesproken: er is zelfs plaats ingeruimd voor een stamboom van de Van der Takken sinds de 17de eeuw.
Dit kloeke, aantrekkelijke werk valt op door zijn helderheid en de kwaliteit van lithografie, druk en afwerking. De ontzaglijke hoeveelheid informatie wordt opgediend in een duidelijk te herkennen structuur. Vaste tekstonderdelen kregen een zwart of grijs fond. Zogenoemde kaderteksten zijn in rood gedrukt. De plaatsing van paginanummers in de rug riep kritiek op. Daar zoek je toch nooit?