Is het heimwee naar Avenue of gewoon heimwee naar vroeger die deze terugblik op dit legendarische tijdschrift doet opborrelen? Het formaat is iets groter gekozen zodat de spreads uit Avenue één-op-één konden worden overgenomen. Vervolgens zijn ze met een donker filter bewerkt, waardoor het effect ontstaat van een tweedehands Avenue. Je reikt naar het oude, maar je krijgt het er niet mee terug. Bewust is afstand gehouden tot Avenue, dat haar eigen verhaal mag vertellen. De enorme impact van de fotografie, de bijna mythische waarde, ineens is het allemaal weer voelbaar.

Door de commentaarpagina’s op te maken in één primaire kleur blijven ze ver weg van wat eens Avenue was. Jammer dat veel beeld onder die kleuren helemaal dichtloopt, waardoor er eigenlijk niets van overblijft. De behandeling van de typografie voert weer terug naar het tijdschrift, waardoor eenheid behouden blijft. Onweerstaanbaar is het overzicht van alle 358 covers van Avenue achter in deze uitgave. Heimwee blijft.