Dat dit boek meer is dan een eerbetoon aan de architectuur van Luis Barragán, komt door de introspectieve wijze waarop fotograaf Kim Zwarts een aantal van Barragáns projecten heeft vastgelegd. Hier vindt een ontmoeting plaats tussen twee kunstenaars, beiden in essentie op zoek naar stilte. Deze confrontatie onderga je als pure poëzie. Adembenemend mooie afbeeldingen geven inhoud aan het begrip spiritualiteit.
Als derde is de ontwerper de ontmoeting aangegaan. De stilte van het wit is de essentie van het stramien. Typografie, fotografie en ontwerptekeningen blijven strikt van elkaar gescheiden. Aan de typografie lijkt weinig te beleven, aan de plaatsing op de pagina des te meer. In de lang uitgerekte kolommen herkennen we de lijnen van Barragán.
Stilte ook in het ingetogen gebruik van goud als steunkleur, tevens een voortdurende verwijzing naar de kleurenfotografie van Zwarts. Het extreem grote formaat schept het noodzakelijke kader waarin de ontwerper optimale bewegingsvrijheid neemt om recht te doen aan architect en fotograaf. Als scheppers van stilte. Hoeveel schoonheid kan een boek dragen?