Dat dit boek over muziek gaat laat zich raden. Natuurlijk was Lou Reed de leverancier van de titel en het is wellicht ook geen toeval dat we in het woordbeeld van de titel de zeefdruktechniek van Andy Warhol herkennen. Mooie harde kleuren. Muziek trilt een beetje na in de belettering.
Waar dat bij reguliere publieksuitgaves nog maar weinig gebeurt, is bij dit boek getracht de typografie van het binnenwerk te relateren aan het omslag. In meer of mindere mate is dat geslaagd, al zal niet iedereen gecharmeerd zijn van schuingezette hoofdstuktitels. Maar binnen een verder klassieke boektypografie heb je nou eenmaal weinig middelen tot je beschikking om ‘anders’ te doen. De zwarte deeltitelpagina’s vormen een mooie eenheid met het zwarte fond van het omslag. Detonerend is het fotokatern op getint mc-papier. Waarom niet gewoon de foto’s geplaatst op romandruk bij de tekst waar ze horen?