Dijken vormen een van de belangrijkste elementen in het kunstmatige Nederlandse landschap. Eigenlijk is het gek dat er niet eerder een uitgebreide atlasachtige inventarisatie is gemaakt van de ‘architectuur’ en ingenieurskunst van dijken.

De jury heeft verschillende atlasachtige boeken met elkaar vergeleken en gekeken hoe de ontwerpers en samenstellers data en diverse soorten informatie ordenen. Dat is in deze uitgave heel helder en in verschillende lagen gedaan. Bovendien vinden de juryleden het interessant dat deze uitgave niet alleen vakgericht is, maar iedere geïnteresseerde moet kunnen aanspreken. Het Dijken-boek is echter niet bij voorbaat een allemansvriend: het bevat veel plattegronden, grafische weergaven van typologieën en profielen, vergelijkingskaarten, doorsneden – geen materiaal dat zich met een eerste, niet-geïnformeerde blik prijsgeeft. 

Toch is het de samenstellers en ontwerpers gelukt om een duidelijk navigatiesysteem aan te brengen, zodat je makkelijk door het boek heen beweegt en zo diep kunt graven als je zelf wilt. Dat systeem bestaat uit gedrukte banden en driehoekjes aflopend links en rechts op de bladzijden, en dus op de snee te herkennen. Het boek bevat een gulle mengeling van mooie Hollandse landschapsfoto’s, historisch beeld en ingezoomde kaartjes, wat bladeren en vergelijken tot een leunstoelreis door Nederland maakt. Klein kritiekpunt is dat de informatiezucht soms wat al te ver gaat en dan bijna illustratief wordt: de priegelige, met uv-lak gedrukte dijkenkaart op het omslag botst met het verder stoere omslag. En de verticaal geplaatste dijkprofielen van bladzijde 106 tot en met 138 zijn nogal over the top. Maar al met al veel lof voor het overtuigend en aantrekkelijk toegankelijk maken van zo’n gelaagd en caleidoscopisch onderwerp.