Het is niet niks om zo’n zwaar onderwerp als de dood op een natuurlijke wijze aan kinderen voor te leggen. Dit voorleesboek slaagt daar op ontroerende wijze in. Het weeft observaties, gedichten, korte verhaaltjes samen met tekeningen en prenten van Sylvia Weve. Het knappe is dat het boek nergens pijnlijk of larmoyant wordt; poëtisch en met open blik worden essentiële aspecten van de dood aan de orde gesteld, zoals gemis, pijn, verlangen naar de verloren persoon, intimiteit, kwetsbaarheid, ziekte, zelfmoord en rituelen. De prenten van Sylvia Weve visualiseren die essenties, soms vrolijk en geestig, soms in matte, aardse kleuren. Het boek bevat veel verkorte bladzijden, waardoor er intieme hoekjes en ‘kamers’ ontstaan. Het openslaan van zo’n kortere pagina onthult een op zichzelf staande tekening of intiem gedicht: samen met een kind kun je in het onderwerp kruipen en bepaalde gedachten en beelden geconcentreerd delen.
De maat van het boek, het ritme van tekst en beeld, de rustige heldere typografie, papiersoort, de reproductiekwaliteit van de tekeningen, de bindwijze staan alle in dienst van het onbevattelijke onderwerp, dat zo omarmd wordt, ‘alledaagser’ en bespreekbaar wordt gemaakt. Een ongewoon boek in zijn aanpak en effect.