Dit bundeltje vraagt het nodige van de gebruiker: het harde, zwarte mapje met een lastig te openen strikje nodigt niet direct uit om je erin te verdiepen. Voor een aantal van ons was dit een reden het in eerste instantie opzij te leggen. Maar één jurylid vond dit ritueel van het niet zo makkelijk te openen mapje juist meehelpen om tot het precieze en gevoelige werk van Tim Enthoven te geraken.
En het moet gezegd: de moeite wordt beloond als je echt goed kijkt. Binnen in het mapje zitten zeven fraaie boekjes en vouwvelletjes, alle met hun eigen adequate formaat, die telkens een deel van het werk laten zien, of een tekst over het werk.
Het is een uitgave bij de gelijknamige solo-expositie in MU, Eindhoven, waarin de jonge kunstenaar speelt met de grens tussen biografie en autobiografie en de grens tussen fictie en werkelijkheid.
Subtiel, en op fijn papier, zo komt het werk goed tot zijn recht, hoewel één jurylid het concept nog verder doorgezet had willen hebben en ook in het papier variatie had willen zien. Maar de rest is al om. Mooie titel trouwens, maar die beoordelen we niet.