Nummer tien uit de serie jaarboeken over Vlaamse architectuur, met drie verschillende coverfoto’s. Een boek dat heen en weer ging van wel bij de eindselectie behorend en dan weer niet en uiteindelijk toch wel.

Vanwege het formaat, het prettig in de hand liggende, zich mooi openende boekblok, en de kwaliteit van het binnenwerk: veel beeldmateriaal, dat bestaat uit zowel foto’s als schetsen en doorsneden, zoals dat bij architectuur vaak het geval is, om echt tot een gebouw te kunnen doordringen.

Bovendien is het werk van zeer verschillende architecten, en toch ademt het boek één sfeer, dat is een kwaliteit. Het beeld is zorgvuldig geplaatst op eerst glanzend en dan mat papier, en daarnaast is er behoorlijk wat tekst met mooie rustige typografie, in twee kolommen.

Al was er ook enige twijfel of het specifiek genoeg was. Voor meer twijfel zorgde het buikbandje van de cover: was hier nu echt niet een betere oplossing voor te bedenken geweest? Uiteindelijk wogen de duidelijke kwaliteiten daar ruim tegen op.