Als er één boek bij de inzendingen zat waarbij het zo overduidelijk gerechtvaardigd was om het met het zogenaamde open ruggetje te binden, dan was het wel deze weloverwogen uitgave over de imposante fotografische serie Destroyed House van beeldend kunstenaar Marjan Teeuwen. Zij sloopt en stript huizen en met het verkregen materiaal construeert zij nieuwe ruimtelijke sculpturen, die zij fotografeert. Als kijker raak je hierdoor bijna alle gevoel voor verhouding kwijt. Het werkproces van Teeuwen zie je terug in de boekverzorging: behalve de eerder genoemde open afgewerkte rug is het boekblok niet helemaal rondom gesneden, waardoor het rafelt aan de bladerzijde, en worden ook de tekstpagina’s – volgens het horror vacui principe – typografisch volledig dichtgemetseld.

Het omslagbeeld is net iets te illustratief en niet in harmonie met het binnenwerk. We konden niet een echt inhoudelijk argument vinden waarom er zoveel verschillende soorten papier zijn ingezet, buiten de reden dat hierdoor de verschillende materialen nagebootst worden. Overigens zijn die verschillende papieren wel weer fantastisch aangelijmd, wat erg knap is bij dermate wisselend materiaal. Ten slotte is het geheel zo waanzinnig gelithografeerd dat je de toch al haarscherpe beelden bijna driedimensionaal beleeft. Alsof je zó het kunstwerk binnen kunt stappen.