Ondanks enige kritiek op de typografie (‘afgeraffeld’) is dit boek een instant klassieker. Wie zou ooit kunnen denken dat de groengrijze wateren van Zeeland zo’n betoverende wereld van kleur en leven verbergen, die je met ongeloof het hoofd doet schudden. Toch, benadrukt fotograaf Elspeth Diederix in het boek, ‘wat je ziet is daadwerkelijk aanwezig’. Vanuit zwarter dan zwarte pagina’s, zwart op snee, een zwart omslag en zwarte schutbladen, doemen onderwaterbeelden op die doen denken aan de zeventiende-eeuwse praalstillevens van Pieter Claesz. of Floris van Dyck – alleen zijn de oesters, schelpen, sponzen en zeeanemonen hier levend en wel. ‘Nature vivante’ eerder dan ‘nature morte’. Voor de beleving van de verbazingwekkende kleurenpracht en bedwelmende sfeer van de foto’s is de keuze voor het diepe zwart rondom cruciaal – het máákt het boek, net als de keuze voor ‘enhanced cmyk’ om nog meer kleurkracht te bereiken. Het resultaat is, we schreven het al, een instant klassieker. Een boek dat op het voorplat al meteen ter zake komt: een onderwaterstilleven zoals je nooit eerder zag, opdoemend uit het zwart en in zwart gekaderd, zonder typografie. Zo volgen er vele, en behalve het beknopte essay en de documentatie achterin heeft het boek verder ook niets nodig. Bladeren en genieten, verbazen, verwonderen.