Deze tentoonstellingscatalogus is – zoals de laatste jaren vaker gebeurt – niet voorafgaand aan, maar gaandeweg de tentoonstelling verschenen en bevat zodoende beeldmateriaal van de expositie zelf. Maar toen die door coronamaatregelen dicht moest, werd dit boek welhaast een vervanger.

Al is het geheel vanuit een helder Europees principe vormgegeven, het diversiteitsonderwerp slavernij is naar onze mening recht gedaan. In al zijn eenvoud is het beeld goed geredigeerd en komt het boek gelaagd over. Pas als je het uit gaat pluizen, herken je de eigenlijk helemaal niet zo ingewikkelde herhaling van beeldonderwerpen. De typografie is daarentegen niet echt dienend, daarvoor is de zetspiegel net te breed.

Het omslag is vrij formeel en misschien een tikkeltje te architectonisch of grafisch. Het ademt in ieder geval niet per se de sfeer van het binnenwerk. Hier is, een beetje nerd-achtig, onmiskenbaar inhoudelijk en conceptueel gekozen, want het getal 152 was het startpunt voor het artistieke onderzoek en zowel het boek als de tentoonstelling borduurt op dit getal voort. Eerlijk gezegd vonden wij dit eigenlijk heel aantrekkelijk.

Dankzij de werkelijk excellente, heldere lithografie en dito drukwerk worden de vele donkere gekleurde werken tot in detail opengehouden en in hun volle glorie getoond. Bijzonder dat een boek in coronatijd als teaser (of trailer) een waardige waarnemersrol kan spelen.