Hoe prettig anders is deze vreemde eend in de bijt als je kijkt naar de kookboeken die de afgelopen jaren verschenen. Niet de met onbeperkte middelen gestylede foto’s van gerechten, op duur silky papier gedrukt in verre landen om de consumentenprijs nog enigszins behapbaar te houden. Nee, dit boek is bedacht en uitgevoerd tijdens de eerste lockdown, toen de auteur haar werk niet kon voortzetten en van de nood een deugd maakte. Hier geldt eveneens: de kracht schuilt in de beperkingen. En zoals het tegenwoordig een ietwat eigengereide auteur betaamt, begon ze zelf een uitgeefteam dat deze productie slagvaardig tot stand bracht: van fotograaf tot vormgever, van redactie tot drukker om de hoek. De lol van het ‘boekjes maken’ straalt ervan af.

Het resulteerde in een typografisch oversimpele, maar doeltreffende opmaak. Zeer vlakliggend door de bindwijze en dat is een enorm pré als je aan het koken bent. Het thema crisis is werkelijk tot in alle hoeken en gaten uitgevent. Van de insteek van de cucina povera-recepten van topkoks tot de restpartij papier waar het boek op gedrukt is.

Nee, het is geen avant-garde kookboek en crisisrecepten zijn al zo oud als de weg naar Rome, maar hier vallen zoveel puzzelstukjes op hun plek, dat niet alleen van de heerlijke recepten heel goed te genieten valt. Het geheel kreeg namelijk gelukkig genoeg nuance mee om het ook als boek geslaagd te vinden.

Helaas geen register, maar goed, gezien de verkoopprijs is dat verklaarbaar. Des te sympathieker dat een substantieel gedeelte van de opbrengst naar de Voedselbank gaat.