Dit boek is de uitkomst van een voortreffelijke samenwerking tussen een gevestigde ontwerper en een opkomend kunstenaar. Je ziet alle aspecten van het werk terugkomen. Hoewel de algehele attitude duidelijk anti-esthetiek uitstraalt – en het volgens een jurylid eerder op een artikel uit de kantoorvakhandel dan een boek lijkt – is de uitvoering heel esthetisch.

De lay-out getuigt van een actieve aanpak en de typografie sluit aan op het prille oeuvre, maar tegelijkertijd is deze dienend door zijn leesbaarheid. Er lijken weinig concessies te zijn gedaan. Er wordt gespeeld met illustraties, her en der krabbels als knipoog van de kunstenaar. Het vezelige EOS en strakke Arctic Volume zijn zo puntig gekozen dat ze niet eens als heel verschillende papiersoorten opvallen. Het beeld blijft op beide, zeer uiteenlopend in de behandeling, als visuele eenheid overeind.

Met de eindnootverwijzing op pagina 1 wordt actief geacteerd met de ‘facetten’ van een boek. Net zo’n leuke vondst is de kleur op snee. We zagen het vaker de afgelopen jaren, maar het is hier geweldig gedaan. Want wat een slim idee van de ontwerper om het gehele omslag eerst door de kunstenaar op een dummy te laten schilderen en dit vervolgens te scannen. Zo wordt het werk meteen een onlosmakelijk onderdeel van het boekontwerp en doet dit op zijn beurt recht aan het oeuvre van een kunstenaar die wil breken met de traditie van schilderen met alleen een tweedimensionaal resultaat.