‘Ik heb niet zoveel diepe gedachten, meestal doe ik gewoon maar wat,’ zei fotograaf Taco Anema ooit in een radio-interview. Op die schijnbaar nonchalante manier registreerde hij het leven van honderd huishoudens of gezinnen, maakte portretten van mensen die met elkaar in een huis samenwonen. De ontwerpers Karin van den Brandt en Alex Clay, die samen Lesley Moore vormen, deden op dezelfde manier niet veel meer dan deze foto’s op alfabetische volgorde presenteren, voorzien van een kort citaat bij wijze van toelichting en introductie. Het sympathieke project van Anema kreeg dan ook een heel eenvoudige boekvorm zonder pretenties. Een korte verantwoording, een kort essay en een reeks statistieken vullen de foto’s aan. Uit die statistieken, die niet iedereen van de jury een interessante toevoeging vond, blijkt dat het aantal gezinnen en huwelijken is afgenomen, terwijl de foto’s ook laten zien dat huishoudens van samenstelling zijn veranderd. Maar Hollands en herkenbaar blijft het.

Het omslag kon niet alle juryleden bekoren, maar het project en de vorm waarin het wordt gepresenteerd wel.