Katinka Lampe schildert portretten op groot formaat, maar haar werk is een kruising tussen schilderkunst en fotografie. Er ontstaat een spanning tussen die twee manieren van representeren. Hoewel zij foto’s van haar modellen als uitgangspunt neemt, is het haar niet te doen om een gelijkenis maar juist om het benadrukken van een zekere kunstmatigheid, om een effect van vervreemding. Haar kinder- en tienerhoofden worden meestal voorzien van hoofddeksels als shawls of bivakmutsen, of attributen als zonnebrillen, en vaak trekken het gezicht en het kapsel de aandacht. Er ontstaat een vreemde wisselwerking tussen de twee- en driedimensionaliteit, tussen zacht- en hardheid.

Het boek over haar werk ademt sterk de atmosfeer van een glossy tijdschrift. Het ontwerp van 75B schuwt het grote gebaar niet in de manier waarop de schilderijen worden gereproduceerd en op de pagina’s worden geplaatst. Dat noemt de jury zowel gedurfd als uiterst passend bij het karakter van het werk, dat ver van sentimentaliteit blijft. Het vormt een fris contrast met vele andere boeken over kunstenaars die juist weer opvielen door een al te precieuze aanpak en een haast oververzorgde indruk achterlieten.