Upstream bewijst dat een concept niet altijd heel complex hoeft te zijn, noch de uitvoering heel waanzinnig, om tot een mooi en spannend boek te komen. Het is zowel een documenterend boek als een boek over documentatie: de inhoud is op een andere manier tot stand gekomen dan bij de meeste monografieën. Het gros van dit boek bestaat namelijk uit foto’s van foto’s, steeds gemaakt met hetzelfde houten bureau als ondergrond. Fotograaf Ari Marcopoulos maakte ze met zijn telefoon om een idee te geven van de prints die hij wilde selecteren voor een tentoonstelling. Door die consequente, simpele aanpak roept het boek een ervaring op die heel eigentijds voelt: het kijkje achter de schermen, het work-in-progress. Deze beelden worden afgewisseld met film stills, weer een andere ervaring van beeld in druk. Ergens vraagt het materiaal niet om een boek, en toch werkt het. Qua vorm heeft dit boek iets weg van een schetsboek, wat het idee van een kijkje achter de schermen versterkt. Dat doet ook de eenvoudige crêpe rug. Die is van het type dat normaal verborgen zit achter een hardcover, maar hier juist zichtbaar mag blijven. Een interessant project dat duidelijk is beïnvloed door nieuwe media (lees: de smartphone), en dat die invloed overtuigend vertaalt naar de ruimte van een boek.