Iemand die geen ervaring heeft als docent vormgeving, zou deze publicatie allicht over het hoofd kunnen zien. Bij wijze van afstudeerproject op de HKU namen de vormgevers ook de rol van auteur en researcher op zich en zochten zij naar diverse filosofische invalshoeken in hun maatschappelijk urgente onderzoek naar de olievervuiling in de oceaan, om dit vervolgens binnen de bestaande druktechnieken in een papieren uitgave te visualiseren. Dit doorwrochte en enigszins abstracte studentenonderzoek is daarom een ‘kennersdingetje’, maar heeft wel een niveau bereikt dat rechtvaardigt dat het boek in de selectie van 2020 is opgenomen.

De consistente vormgeving leidt de kijker, via de beste inhoudsopgave die we zagen, het abstracte onderwerp binnen. Het verzamelde en gegenereerde materiaal intrigeert. Een prachtige vlakdruk in blauw in het midden. Naarmate je meer bladert, des te meer zie je wat er gebeurt. Al heeft het iets hermetisch, het boek voelt fantastisch.

Het is een genot om te zien hoe beginnende ontwerpers het boek en typografie inzetten om hun research te representeren. Dat geeft niet alleen hoop, het is ook heel stimulerend: een volwaardig afscheid als student en klaar om de vleugels uit te slaan.

Over de praktische leesbaarheid van de tekst op de achterkant was veel discussie. We begrijpen dat dit in lijn is met het autonome concept, maar een deel van de jury vroeg zich af of dit niet te voor de hand liggend was.