Grafisch ontwerper Jurriaan Schrofer overleed zo ongeveer op het moment waarop de computer zijn intrede deed in de dagelijkse praktijk van zijn beroepsgroep. Daarvoor was ontwerpen vooral tekenen geweest en de ontwerper een tekenaar. De activiteit van het tekenen droeg aan het ontwerpproces een fysiek, ambachtelijk aspect bij dat in het tekenen op de computer ontbreekt. Nadat vorig jaar een alomvattende monografie over Schrofer verschenen was, ontstond het idee een aparte publicatie te wijden aan zijn schetstekeningen, waarvan er ontelbaar vele in zijn nalatenschap bewaard zijn gebleven.

Ze zijn verwerkt tot een A4 tekenbloc dat via de Zwitserse brocheerwijze soepel in de vorm van een boek is gegoten. Leden van de schaduwjury stelden zich de vraag of het wel op zijn plaats was een initiële fase in het ontwerpproces in deze uitgebreide veelheid te presenteren. 

Uiteindelijk werd die vraag bevestigend beantwoord. Juist door die veelheid word je al bladerend meegezogen in de concentratie, in de flow die de ontwerper ooit bevangen moet hebben. Door een rijkdom aan papieroppervlakken, tekenstijlen en tekengerei te laten zien, documenteert het boek het ontwerpproces in de jaren van de analoge opmaak ten behoeve van de offsetdruk. En ten derde is het resultaat af en toe ook nog schaamteloos mooi, mede doordat de boekverzorger de chronologische volgorde door eigen regie heeft vervangen. Hij heeft niet meer dan vier reproductiefactoren op het uitgangsmateriaal losgelaten, die in gekleurde bolletjes voor de bijschriften zijn weergegeven. Zijn optreden is bepaald in de geest van Schrofer, die zichzelf ook als regisseur placht te zien.